osób prawnych
Encyklopedia PWN
uprawnienia przysługujące obywatelom danego państwa i obowiązki na nich spoczywające na podstawie obowiązujących norm prawnych.
procesy polityczne w Polsce 1944–89,
sposób usuwania z życia polit. lub fiz. likwidacji przeciwników władzy PPR (od 1948 PZPR), także forma pacyfikacji społeczeństwa.
spadek, łac. hereditas, fr. succession, niem. Erbe,
we współcz. systemach prawnych państw eur. (podobnie jak w prawie rzymskim, z którego systemy te się wywodzą) ogół praw i obowiązków cywilnoprawnych o charakterze majątkowym zmarłej osoby fiz. (spadkodawcy), które z chwilą jej śmierci przechodzą w drodze dziedziczenia na inną osobę lub osoby (spadkobierców).
warstwa społeczna, ukształtowana w Europie u schyłku średniowiecza, która w społeczeństwie stanowym tworzyła grupę uprzywilejowaną pod względem prawnym, politycznym i ekonomicznym, a następnie była głównym oparciem władzy państwowej w większości systemów absolutystycznych.
w szerokim znaczeniu — stosunek społeczny między 2 jednostkami lub 2 grupami społecznymi, polegający na tym, że jedna ze stron może w sposób trwały i uprawniony zmuszać stronę drugą do określonego postępowania i ma środki zapewniające kontrolę tego postępowania;
